Now I’m going to hold my wife!

Om onze laatste week aan de lodge in te zetten, hielden we dus een lekkere bbq! Na deze, alweer geslaagde, editie op ons zelf geknutselde barbecuetje, besloten we de nacht in te zetten.

Deze nacht werd ingezet met het ontvlechten van Linns haar. Lorenz en Lies zorgden ervoor dat de vlechtjes van Linn tot het verleden behoren. Hoe ze er momenteel uitzag? Kijkt u zelf maar!

We bleven vannacht aan de lodge, maar hielden ons bezig, met muziek luisteren, spelletjes schaak en bao. Terwijl Lorenz en Yoeri het volhielden om het terug licht te zien worden, legde Ian zich op het terras op een matras neer om enkele uurtje slaap te vatten.

Malaweetje: Toen onze nightwatch de lodge verliet en we hem vroegen of hij plannen had, antwoordde hij dit: Now I’m going to hold my wife! Fantastisch plan, mister nightwatch!

Nadat Lorenz, Ian en Yoeri een ochtendduik in het meer namen, hielden we ons zondag bezig met materialen maken voor de lagere school. De laatste didactische posters werden afgewerkt en verstevigd met zelfklevende plastiek.

Vandaag hadden we, naar traditie, een Lazy Sunday, waarover verder niets te vertellen valt.

Maandag 25 maart

De dag dat Lorenz bijna een zenuwinzinking had…

Deze ochtend vertrok iedereen weer vroeg naar de scholen. Ian en Yoeri hadden een teammeeting met de leekrachten en directie van de lagere school. Op die vergadering kwam iedereen vertellen wat er besproken was in de deelvergaderingen per departement. Conclusie: Wat een saaie bedoening, die veel te lang duurde. Yoeri en Ian werden wel nog eens bedankt voor de innovatieve manier van lesgeven en voor al het harde werk dat ze geleverd hadden in de school.

Op de lagere school werden vandaag de meeste materialen opgehangen. Alle klassen ondergingen een transformatie, want in elke klas is er nu didactisch materiaal en kleur te bespeuren. Meteen een fantastische verbetering.

De ochtend werd wel slecht ingezet. Lorenz opende de klas waar hij zaterdag anderhalf uur was beziggeweest en zag zijn werk dat al zijn werk in rook was opgegaan. Aangezien er leerlingen op school slapen hadden ze deze klas volledig terug ondersteboven gehaald. Het gezicht van Lorenz sprak boekdelen en de directeur stormde op een aantal leerlingen af om hen duidelijk te maken wat voor onrespectvolle sloddervossen het wel niet waren.

In de namiddag keerden Yoeri en Ian terug naar school om alle sponsoren van de inzamelactie eeuwige roem te gunnen. De namen van alle mensen die gedoneerd hebben komen in de klassen van Form 1 te staan. Yoeri en Ian gaan deze vandaag en de komende dagen op de muur schilderen.

Linn en Lorenz hielden zich deze namiddag bezig met het maken van een uurrooster voor de lagere school. Het uurrooster dat nu in het kantoor van de directeur hangt, geeft aan dat sommige leerkrachten op hetzelfde uur in 2 of 3 klassen tegelijk moeten zijn. Dat kan niet, dus stelden we voor om het uurrooster eens onder handen te nemen. Een heus werkje dat hier en daar wel problemen oplevert omdat de leerkrachten niet in een vaste klas staan, maar elk een eigen vak geven.

Uiteindelijk geraakte het algemeen rooster af, de volgende dagen houden we ons bezig met roosters per klas en per leerkracht maken.

Maandagavond besloot onze provider Airtel het werk even neer te leggen. Plots waren we van de wereld afgesloten. Zowel internet als telefonie lag vanavond plat. Mensen die zich zorgen maakten omdat we plots niet meer bereikbaar waren, geen nood! We zijn niet overvallen of verkracht en onze ingewanden zijn niet verkocht op de zwarte markt. Die hebben we allemaal zelf nog ergens.

Dinsdag 26 maart

Vanochtend keerden we weer allemaal terug naar de scholen. Yoeri en Ian gingen verder schilderen, terwijl Lorenz, Lies en Linn nog een aantal dingen in de klassen gingen hangen.

Yoeri en Ian werden vandaag door de poetsvrouw van de middelbare school uitgenodigd omdat ze hen echt respecteerde. Na een fietstocht, waarbij ze de berg opmoesten, kwamen de heren aan het huis van de dame. Na een praatje hoorde Ian plots een kip kakelen. "Deze gaan ze klaarmaken Yoeri." "Nee, dat zal toch niet." Waarna een kip de kamer binnenstormde, achterna gezeten door een moordlustige Afrikaanse dame. "What are you going to do with it?" "It's a meal for you!" Yoeri en Ian kregen dus Local Chicken with rice voorgeschoteld. Versgeslachte kip, lekker, maar heel taai!

Terwijl de heren naar huis fietsten, besloot de ketting van Yoeri zijn fiets het te begeven. Ian speelde dus biketaxi, door Yoeri met fiets helemaal naar de lodge voort te trekken.

Tijdens het verdere verloop van de dag werd er voor school gewerkt. Hoe we hier voor school werken? Dat kan je zelf ook eventjes bekijken.



Malaweetje: Wist je dat Lorenz’ computer ook lijdt onder het warme weer? Plots besloot het scherm om zich in 2 delen te splitsen. Komaan computer, nog een paar daagjes volhouden, please!

Woensdag 27 maart

Ook deze ochtend vertrokken Lies, Linn en Lorenz weer naar de lagere school. Omdat we telkens sleutels misten en er geen leerkrachten of directeur waren om de klassen open te doen, moesten we steeds dingen uitstellen. Vandaag ronden we hier hopelijk echt af. Telkens voor een half uurtje terugkomen is ook maar niks.

Ondertussen hangen er ook waslijnen met wasknijpers in elke klas. Sommige van deze waslijnen zijn al aangekleed met een aantal prenten. Nu hoeven er geen prenten meer tegen de muur gekleefd te worden, want als die er afgehaald worden, komt de verf er mee af. Hopelijk blijft alles hangen en wordt het functioneel gebruikt! 

Deze namiddag gingen Yoeri en Ian op tocht. Ze maakten een wandeling langs het meer en kwamen op hun tocht een kleine krokodil tegen. Meteen gingen ze op zoek naar een stok om gewapend verder te trekken. 

Ze moesten maar eens een grote groep bloeddorstige krokodillen tegenkomen natuurlijk!

’s Avonds werden we aangenaam verrast. We moesten zelf geen eten maken, want we werden door het comité getrakteerd. Het comité wou eens een praatje met ons komen doen en dat was er tot nu toe nog niet van gekomen. Op het menu vanavond: Chicken with chips. Na wat speeches en voorstellingen werden we bedankt voor alles wat we gedaan hadden. Eigenlijk was dit een verwelkoming, maar het draaide een beetje uit tot een ‘goodbye’, aangezien het hier morgen eigenlijk onze laatste dag is. Na wat praatjes, plaatsen we onze voetjes onder tafel. Kip met frietjes, goed. Alleen spijtig dat het eten koud was tegen dat het geserveerd werd. Eten maken voor 13 mensen tegelijk, is hier dus een moeilijke opgave. Begrijpelijk natuurlijk.

Donderdag 28 maart

De laatste dag aan de lodge! Vandaag pakken we de laatste spullen in, bekijken we onze route voor de komende weken en beslissen we hoe we onze eerste stappen zetten.

Yoeri en Ian vertrokken vanochtend weer naar de middelbare school om nog enkele namen op de muur te schilderen, terwijl de anderen de laatste aanpassingen aan de uurroosters voor de lagere school doen. 

Deze middag komen de directeur, onderdirecteur en de chauffeur van de middelbare school langs en eten we samen met hen. Ook omdat we hen willen bedanken om ons hier zo hartelijk te ontvangen.

Malaweetje: Wist je dat ze hier cement met de hand mengen? Liever zij dan wij! 

Straks genieten we van onze laatste avond aan de lodge en nemen we hoogst waarschijnlijk ook afscheid van de bottle store in het dorp. Normaal gezien keren we nog 1 of 2 dagen terug naar de lodge, om onze spullen op te halen en een laatste afscheid van de school te nemen.

We kijken allemaal enorm uit naar de komende weken! Morgenochtend om 7u vertrekken we naar Uliwa. Van daaruit gaan we met de minibus richting Mzuzu, maar slaan we af richting Rumphi om dan het nationaal wildlife reservaat Vwaza te bezoeken! Olifanteeeeuuuhhhh!!

We proberen wekelijks iets op de blog te zetten, maar aangezien we zelf geen computer meenemen, zijn we afhankelijk van beschikbare computers en internet op overnachtingsplaatsen. Waar het mogelijk is, geven we jullie updates over onze reis!

Tot binnenkort!

PS: Willen jullie weten hoe het verloop van onze vakantie er gaat uitzien?

We reizen eerst naar het zuiden. We vertrekken richting Vwaza, een nationaal park, dan gaan we naar Nkatha Bay (waar ze een discotheek hebben). Zo gaan we verder naar Salima, waarna we stoppen in Cape Maclear (daar gaan we hoogst waarschijnlijk duiken). We vervolgen onze weg naar Nationaal park Liwonde, waarna we het zuidelijkste punt van onze reis hebben bereikt in Blantyre (de handelsstad van Malawi, en de meest westers uitziende omgeving). Eventueel houden we tussen deze 2 laatste plaatsen nog een stop in Zomba. Deze trip zal, in vogelvlucht van plaats tot plaats, zo’n dikke 1000km in beslag nemen.

Dan trekken we terug naar boven. Een eerste tussenstop houden we in Monkey Bay, waar we, als alles volgens plan verloopt, de boot nemen. Deze boot is nog niet terug actief, dus we zouden wel eens pech kunnen hebben. Met die boot varen we dan een dikke 400 km en zo zijn we in ongeveer 3 dagen, met tussenstops in Nkhotakota, Likoma Island, Nkhata Bay, terug in Chilumba.