Hier zijn we weer! Lees snel verder, dan kom je alles te
weten over ons fantastisch relaxweekend.
Zoals we vrijdag al neerschreven, hadden we vrijdagavond
onze megabarbecue. En het was een succes! Geiten- en varkensvlees (samen goed
voor 2,5 kg), 5 vissen, 20 worsten, 6 grote broodjes, lookboter, eieren en een
berg groenten om ‘u’ tegen te zeggen. We nodigden onze man Kondowe uit om ons
te vergezellen aan tafel. En wat bleef er na een vreetpartij van zo’n uur of 3
over? Wel, eigenlijk niets meer. Enkele overschotjes waarvan we tussendoor
wisten dat ze niet op zouden raken, mocht de nachtwaker verorberen.
Nadien hebben we nog wat genoten van een drankje
en een spelletje Bao in onze tuin.
Zaterdagvoormiddag bestond uit onze spullen pakken en
tevergeefs op zoek gaan naar een kapper die nog open was. De lagere school had
ook nog examens nodig tegen maandag, dus deze gingen in druk en waren net op
tijd klaar. Om 13u hadden we afgesproken te vertrekken. Gepakt en gezakt
vertrokken we met de fietstaxi naar de middelbare school. Vanaf donderdag gaan
de leerlingen, na 11 weken non-stop internaat, naar huis (omwille van de
paasvakantie) en om dat afscheid ‘te vieren’, werd er een disco georganiseerd.
Wij dus naar de disco! We kwamen er tegen half 2 aan en de hal waar de disco
plaatsvond was zo goed als volledig verlaten. Wat zagen we? Een computer, 2
boxen, een handvol leerlingen, 5 mzungu’s en de spreekwoordelijke hooibal die
door het lokaal vloog. Vreemd, disco zonder mensen.
Na
een praatje met enkele leerlingen, besloten we onze één van de leerkrachten te
zoeken. Deze leerkracht had ons zijn auto beloofd om op weekend te gaan. Wij
moesten enkel de benzine betalen en dan was de auto van ons voor dit weekend.
Ian, Linn en Lies mochten uitvechten wie de chauffeur mocht zijn. Deze 3 hadden
immers een rijbewijs bij. Na een strijd die bloed, zweet en tranen opleverde,
besliste een professionele jury dat Ian als winnaar uit de bus kwam. Ian dus
achter het stuur! Oh, wacht, nog eventjes de richtlijnen voor gebruik
beluisteren. “Als het knopje om het raam te openen of te sluiten er af valt,
geen paniek, you can always fix it.” “Als je de auto parkeert en achterlaat,
moet je de motorkap wel met slot en ketting langs de onderkant van de auto
vasthangen.” “En als je start, moet je eventjes wachten, anders kan je niet
vertrekken.” Maar we moeten zeggen. Een van de beter uitziende auto’s in
Malawi. Later bleek dat die ook zeer degelijk reed.
Hop, net voor het dorp linksaf naar Chitimba Camp (of Chitimba
Beach), eens de houtmarkt gepasseerd, werd de poort geopend.
Eerste indrukken: Waaauuuwwww! Paradijs op aarde! Een
prachtig zicht op het strand, voorafgegaan door palmbomen en mooie plantjes, 2
ronde tafels; bedekt door rieten, ronde afdakjes, allerlei houten hutjes die
als logement dienden, een kampvuur en last but not least een zeer gezellige bar
met leuke zeteltjes! Joepie! Een weekendje ontspannen, relaxen en ademen!
Het eerste wat we deden was een kamer boeken voor 2 nachten.
Met z’n vijven in een dorm voor de komende 2 nachten. Gezellig! Het volgende
wat we deden was een kijkje nemen op de menukaart en alvast een cocktail
bestellen. Tropisch land, tropische omgeving, tropisch drinken. 5 maal Cuba
Libre alsjeblieft.
Chitimba Beach wordt uitgebaat door een Nederlands koppel,
die momenteel 6 jaar in Malawi wonen. Ook leuk, want de barmannen spreken hier
en daar een woordje Nederlands. Meteen werd duidelijk dat we het hier wel naar
onze zin zouden hebben. Want de barman van vandaag is de eerste grappige
Malawiaan die we tegenkomen.
Eerst even genieten van het uitzicht, het drankje naar
binnen slurpen, onze spullen wegzetten en genieten van een lekkere lunch.
Iedereen voldaan? Dan trekken we naar de houtmarkt! Zo’n 10
shops die eigenlijk allemaal hetzelfde verkopen en veel te veel geld vragen.
Wij kennen dat systeem ondertussen al. “How much is it?” “8000 Kwacha.” “Pfoe, that’s a lot.” “But
because you’re my good friend, I can give you mooi prijs!” “Yes, we
know!”
Afbieden en veel bestellen is de sleutel tot succes. We
zeiden het vorige keer ook al. We maken hier snel vrienden!
We lieten ons eventjes gaan op de houtmarkt en kochten en
bestelden wat Afrikaanse kunst van onze vrienden die ons mooi prijs konden
geven. Tegen morgen zal alles af zijn en kunnen we dus al onze spullen ophalen.
’s Avonds deden we dan weer waarmee we ’s middags eigenlijk
al begonnen waren. Relaxen! Na een overheerlijke Spaghetti ploften we neer in
de zeteltjes, waar we nog een spelletje Jenga speelden en uiteindelijk onze
avond afsloten aan de toog van de bar, met een gesprek met de barman en de
eigenaars.
Malaweetje: Wist je
dat de barmannen hier leuke namen hebben. Zo werden we bediend door Knackworst,
Schwarzenegger en Joep Janssen.
De volgende dag begaven Lorenz en Yoeri zich naar het meer
om een verfrissende ochtendduik te gaan nemen, terwijl Ian, Linn en Lies het
dorp in trokken. Ian wilde proberen zijn Allstars te laten maken bij een
schoenmaker. Helaas, geen schoenmaker te zien vandaag.
Vandaag besloten we in de namiddag een activiteit te gaan
doen. Zo heel de dag relaxen is het natuurlijk ook niet. De keuze viel op
houtsnijden. Aangezien we allerlei op een houtmarkt hadden besteld, wilden we
natuurlijk weten hoe moeilijk het was om dit te maken. Aangezien mzungu’s alles
kunnen, kan ook dit geen probleem zijn natuurlijk.
Terug over de houtmarkt, om al enkele spullen op te halen.
Uiteraard was nog niet alles af, because this is Africa! Wat wel af was, namen
we al mee. De rest zullen we morgen wel ophalen. Gelukkig was Ians schaakbord
al af. Een pareltje, waarmee we ons ’s avonds kostelijk amuseerden. Het derde
schaakspelletje tussen Lorenz en Ian leverde een partij van 80 minuten op!
Malaweetje: Wist je
dat Yoeri door de eigenaar mee naar zolder werd genomen? Lachend en tevreden kwam
hij terug beneden!
Maandag besloten we om 16u te vertrekken. Dat hadden we ook
tegen alle Afrikanen op de houtmarkt gezegd, zodat al onze spullen voor 16u af
moesten zijn. Na een dagje wachten en luieren was het bijna 16u toen we onze
spullen in de auto aan het laden waren. Wat deden we vandaag zoal? Boa en Chess
spelen, luieren en nog wat Afrikaantjes lastig vallen op de houtmarkt. Lorenz
en Ian waagden zich ook aan een spelletje beachvolley. Vermoeidend!
Uiteindelijk was het 17u tegen dat we alles hadden en dus
konden vertrekken. Op het allerlaatste moment werden er nog dingen afgewerkt.
Terwijl we naar het dorp wandelden werd er nog een doosje van een laag
schoensmeer voorzien. In het dorp moesten we toch nog enkele boodschappen doen.
Off we go, back to Chilumba met alweer een fantastische
chauffeur achter het stuur. Aangekomen aan de lodge laadden we onze spullen uit
de auto en reden Yoeri en Ian terug naar de eigenaar van de auto. Snel de auto
afzetten en met de fietstaxi terugkomen. Tegen dat ze terug waren stond het
eten al bijna klaar en konden we ons fantastisch weekend gezellig afsluiten.
Malaweetje: Wist je
dat we in Chitimba Beach zelfs nog minder betaalden om te overnachten dan we
hier in de lodge doen? Voor €7 overnacht je hier al paradijselijk. Erg duur is
Malawi dus niet. Interesse? www.chitimba.com
Dinsdag 19 maart
Back to realilty!
Vandaag moesten we terug aan de slag op de scholen. Lorenz,
Linn en Lies gingen toezicht houden bij de examens van de lagere school,
terwijl Ian en Yoeri wederom aan de slag gingen op de middelbare school. Lies
en Lorenz bleken dan vandaag eigenlijk niets te moeten doen. De leerkrachten
hadden enkele documenten nodig die op de lodge lagen, dus slenterden de 2 heen
en weer tussen de school en de lodge. Linn had vandaag haar eigen examen, dus
daar moest ze wel aanwezig zijn.
In de voormiddag zagen we Yoeri aankomen, hij was enkele
spullen, die hij wel kon gebruiken, vergeten en aangezien ze op de school (en
in de rest van het dorp) even zonder stroom zaten, was het dus de ideale
moment.
Verder valt er over vandaag niet veel te vertellen. Een
rustig dagje om de week in te zetten.
Woensdag 20 maart
Vandaag is het de laatste werkdag op de middelbare school.
Ian en Yoeri vertrokken ’s ochtends op tijd naar school om de laatste klusjes
te doen en alles de finishing touch te geven. Toen ze om 5 voor 8 op school
aankwamen, zeiden de leerkrachten tegen Yoeri dat hij om 8u toezicht moest gaan
houden tijdens een examen. “Hoe? Dat is toch morgen?” “Ahja, we hebben dat
veranderd, jij moet nu vandaag toezicht houden.” Oké, gelukkig was hij er op
tijd en omdat de andere toezichthouder niet kwam opdagen, besloot Ian om Yoeri
gezelschap te houden. Nadien werkte Ian nog een aantal bedden af (waardoor de
teller nu op 51 bedden staat, knap werk!) Ook de krijtborden kregen hun laatste
lekje verf, waardoor alles er nu tiptop uitziet. (Hier staat de teller op 9)
Op de lagere school werden de laatste examens van Standard 6
en 7 afgenomen en Linn, Lies en Lorenz besloten met de lagere jaren al een
activiteit te doen. Omdat de leerlingen wel aanwezig moeten zijn, maar ze geen
les meer krijgen en dus de hele dag niets te doen hebben, besloten we iets te
doen om binnenkort de klassen wat kleur te geven. We lieten elk kind zijn eigen
hand op een kartonnetje tekenen. Deze werden met wasco omlijnd en ingekleurd
met kleurpotloden. Grappig om te zien, als je je inbeeldt dat de kindjes van
Standard 1 en 2 nog nooit een kleurpotlood of wascokrijtje gezien hebben.
Toch enkele hele mooie resultaten en binnenkort dus
opgefleurde klaslokalen.
Als tweede stond het spelletje Flingo op het programma. Een strandspel, waarbij het de bedoeling is om een balletje in de lucht naar elkaar te spelen met behulp van een doek die aan je nek hangt en opgespannen wordt, door op te spannen met je handen. Op de foto zien jullie wel wat we bedoelen. Ook onze Afrikaanse vrienden Harriet en Kondowe waren er zot van. Het heeft lang geduurd voor ze wilden proberen, maar toen ze overtuigd waren, waren ze helemaal verkocht!
Malaweetje: Lorenz en Ian gingen vandaag naar de kapper en toen Ian aan de beurt was viel de elektriciteit uit. Gevolg? Zelf maar verder afscheren! Dit was het kappersresultaat!
Donderdag 21 maart
Gelukkige lente! Geniet nog een beetje van de laatste
smeltende sneeuw en vrieskou, wij zullen hier aan jullie denken terwijl we in
onze T-shirt en short in de brandende zon een pintje drinken bij zo’n 35
graden.
Vandaag was het Closure Day op de middelbare school. De
leerlingen mochten dus vandaag voor de eerste keer in 11 weken naar huis
vertrekken. Tijdens deze assembly, die Yoeri en Ian eigenlijk gemist hebben,
werden ze beiden nog eventjes bedankt voor al het geleverde werk de voorbije
weken.
Yoeri zag vandaag een mooie tekst op bord geschreven staan.
Een van de leerlingen had iets op bord geschreven om ons te bedanken voor ons
harde werk en de mooie opknapbeurt. Leuk, om zo door iemand bedankt te worden.
Een aangename verrassing!
Op de lagere school werd er verder geknutseld. Vandaag
stonden Standards 4 t.e.m. 8 op het programma. Ook hier zagen we weer mooie
resultaten. Ook vandaag moesten de leerlingen weer niets doen en hadden ze dus
een dagje rondhangen en spelletjes spelen op school tegoed.
’s Middags hadden we bezoek op de lodge. De headmaster van
de lagere school, kwam samen met Mister Banda, Madam Mwaftirwa en de 4
studenten (waaronder de 2 best scorende van de school) afscheid nemen van de
‘student teachers’. Ze brachten een cadeautje mee, dat bestond uit rijst,
broden en groenten en wij boden ze een drankje aan en hadden een gesprekje met
de leerkrachten en kinderen.
De avond sloten we af in de bottle store. Met z’n allen
besloten we gezellig iets te gaan drinken in de bottle store. Gezellig en warm
was het, tot het begon te regenen. We zochten toevlucht onder het rieten
bouwsel naast de bottle store, maar ook daar bleven niet helemaal droog. Ook
speelde de elektricteit met onze voeten. Deze viel zo’n 3 keer uit en kwam
uiteindelijk ’s ochtends terug. Deze keer was het niet echt een probleem. De
drankjes waren koud.
Malaweetje: Wist je
dat onze nachtwacht zich nu echt kan verdedigen. Wij deden hem een katapult
cadeau, want tot op heden kon hij enkel maar roepen… “Go away, don’t steel,
don’t be an angry man!” Ik zou het inbreken al opgeven, denk ik!
Vrijdag 22 maart
Vanochtend om 6u werden Yoeri en Ian met een auto opgehaald
om met een aantal mensen van de middelbare school naar Mzuzu te rijden. Het
plan was om vandaag met het sponsorgeld een hele hoop boeken te gaan halen.
Inderdaad, dat was het plan, want Linn kreeg telefoon van Ian om te zeggen dat
ze morgen weeral terug moeten. Blijkbaar kan er met een maestro dan toch geen
geld afgehaald worden en hebben de heren een Visa-kaart nodig. Dit regelen we
dus via Linn, want zij is de enige met een Visa. Mastercard zou ook niet
werken, anders had Lorenz ook ter hulp kunnen schieten.
Uiteindelijk, toen de heren om 20.30u aan de lodge kwamen,
bleken ze toch al bijna alles gekocht te hebben. Lorenz had geld meegegeven om
te wisselen en ook Ian en Yoeri hadden nog geld bij. Dit bedrag, samen met het
bedrag dat ze aan een automaat wel konden afhalen, zorgde er voor dat alles
toch nog gekocht kon worden.
Morgen wordt er dan naar Karonga gegaan om nog wat laatste
dingen te halen en het wisselgeld in orde te brengen.
Vandaag was het Closure Day in de lagere school. Vandaag
werden de rapporten uitgedeeld. Daaraan ging een soort oudercontact vooraf.
Alle ouders (4 stuks), leerlingen en leerkrachten werden samen in een lokaal
gezet. Dan volgden er een aantal speeches. Nadat de directeur en 2 leerkrachten
het woord hadden genomen, werd er aan de fellow teachers from Belgium gevraagd
om iets te zeggen. En wie dat mocht doen, werd er ook meteen bij gezegd.
Lorenz, you can now speak. De 2 dames tevreden en Lorenz zat er niets mee in.
Na anderhalf uur speechen, was de tijd daar om over te gaan
tot de uitreiking van de rapporten. Eerst kregen de beste leerlingen van elk
jaar nog een beloning die bestond uit pennen, kleurpotloden, schrijfpotloden, stiften,
slijpers en gommen. Gesponsord door het Belgische thuisfront, bestaande uit
familieleden en de stageschool van Linn.
Tijdens en na het uitdelen van de rapporten deden we nog een
praatje met enkele leerlingen, ouders en leerkrachten en nadien begonnen Linn,
Lies en Lorenz aan de grote kuis op de lagere school. Ook hier is een
opknapbeurt altijd welkom, dus het poetsen en op orde brengen van de lokalen is
een mooie daad. Ook hier krijgen de krijtborden een nieuw leven.
Zaterdag 23 maart
Terwijl Lorenz op de lagere school aan het klussen was,
vertrokken Yoeri, Linn, Lies en Ian naar Karonga. Zoals je al kon lezen, worden
daar nog enkele spullen aangekocht van het sponsoringsgeld dat we tot nu toe
inzamelden.
Lorenz had ondertussen hulp gekregen van een stelletje
Mufipa’s op e lagere school. Een aantal leerlingen die op de school wat
rondliepen, zagen Lorenz aan het werk in de lokalen en ze kwamen spontaan te
hulp na een eerste kwartier van observatie vol interesse.
Vanavond steken we onze barbecue nog eens aan en dus
bereiden we ons nu alweer voor op een feestmaal. Hoewel het wel meer bescheiden
zal zijn als vorige keer.
Malaweetje: Wist je
dat de Malawiaanse economie echt niet rijk wil worden aan ons? Geld afhalen is
hier een ramp. Meer dan €1000 afhalen is zelfs met een Visa onmogelijk. En de
bankbediende gaat er vanuit dat als er geen bonnetje uit de machine komt de
transactie niet gelukt is. Gelukkig wisten wij er iets meer vanaf!
Zo, met het posten van deze blog zetten we onze laatste volledige
week aan de lodge in. Volgende week vrijdag vertrekken we immers op onze
vakantie doorheen Malawi. Maar eerst nog een weekje werken op de lagere en
middelbare school.
Ook maken we het antwoord van de vorige prijsvraag bekent. Mufipa
betekent zwarte. De gelukkige winnaar van deze vraag is de mama van Lies!
Proficiat, u wint tropische groeten vanuit een ondenkbaar warm Malawi! Geniet
ervan daar in de sneeuw.
Tot volgende week donderdag. Dan geven we jullie, als alles
goed loopt (hier weet je het nooit met stroom- of internetpannes), een update.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten