Pluk en de Petteflet

Muli uli! (Goedendag, voor degenen die geen Tumbuka spreken)

Eerst en vooral maken we het antwoord en de winnaar van de prijsvraag bekend: Wet & Wild, Bareback, Rough Rider, Midnight en Hot zijn namen van condooms. De persoon die dit juist had is Ann Mortelmans (de tante van Lorenz). Proficiat tanteke! En om op je sms’je te antwoorden, het bestaat. Of ze het gebruiken is nog een andere vraag natuurlijk. 

Zaterdag 9 februari

Weekend! Bij ons betekent dat uitslapen, maar hier dus niet. Yoeri en Ian hadden om 8u afgesproken op hun school om nog wat informatie over de vakken en lessen in te winnen, maar zoals het echte Afrikanen typeert, was Ian zijn afspraak er dus helemaal niet. Om 9.30u was hij nog steeds niet te zien. Lessenrooster maar zelf samenstellen dan he! Ook handig natuurlijk, want dan kan je niet echt ontevreden zijn. Rond de middag verwachtten L3 (Lorenz, Lies en Linn) de headmaster van de Primary School aan de lodge, want die ging de boeken en fietsen komen brengen.  Die headmaster kwam laat op de middag opdagen met de fietsen, maar zonder de schoolboeken. Geen paniek. “I’ll bring them tomorrow.” Ook al op z’n Afrikaans dus!

Ian en Yoeri waren ondertussen de buurt gaan verkennen, door middel van een wandeling langs het strand. Op de weg kwamen ze onder andere Toulouse Beach tegen. Een soort lodge waar je als toerist kan verblijven. Na enkele plaatselijke praatjes kwamen de jongens hier oververhit terug aan. Ja, nogmaals, het is hier echt warm en het wil maar niet regenen! Regenseizoen, where are you?

Zondag 10 februari

Vandaag wel eens uitslapen. Malawiaans uitslapen wel te verstaan, want iedereen was voor 9u uit bed.

Vandaag werden de schoolboeken van de lagere school dan wel gebracht door de directeur van de school. Eens snel even kijken wat er zoals inzat natuurlijk. Van Standard 5, 6 en 7 vonden we boeken Mathematics en Science and Technology terug. We zouden dus in de 5^e, 6^e en 7^e klas komen te staan en daar zouden we Wiskunde en een soort Wereldoriëntatie moeten geven.

Die fietsen die hier staan, moeten natuurlijk ook gebruikt worden. Deze werden door Ian en Lorenz ingewijd door een tochtje naar Uliwa, het volgende dorp op zo’n 5 à 6 km. De directeur van de lagere school vertelde ons nog snel een binnenweg, zodat we geen heuvel op en af zouden moeten, wat in deze hitte wel goed nieuws was. Hop, de fiets op en trappen naar Uliwa. Man, die fietsen, toch niet zoals bij ons :D Ze zagen er gloednieuw uit, maar hebben toch al wel wat geleden, dachten we na een eerste gebruik.

We zijn blijkbaar te zwaar voor de vering van het zadel, want dat boog vanaf de eerste seconde helemaal naar rechts af bij beide fietsen. En het beterde er niet op. We zaten redelijk laag, dus veel kracht zetten kost wel wat moeite en na een tijdje bollen, besloot het zadel ook nog eens van los te gaan staan, waardoor het helemaal naar achter kantelt als je gewoon op het zadel gaat zitten. Helemaal vooraan, op het puntje van het zadel, is dus de boodschap, maar dat maakt het fietsen er niet makkelijker op.

Aangezien we hier toch ook eens echt Belgisch moeten eten, had Lorenz het idee om stoofvlees te maken voor de groep. Dit zouden we dan een nachtje laten staan en morgen opeten. Met de assistentie van het team haalde Lorenz zijn kookkunsten en improvisatie boven (want een aantal ingrediënten zoals mosterd en laurierblaadjes zijn hier niet te vinden) en prepareerden we een potje stoofvlees.

Vandaag vroeg in bed, want morgen is het zover! Onze eerste observatiedag in de lagere en middelbare school! Spannend!

Malaweetje: De elektriciteit beslist hier ’s nachts zomaar uit te vallen waardoor iedereen wakker ligt van de hitte omdat de ventilator bijgevolg geen zin meer heeft.

Maandag 11 februari

Observatiedag 1! Met volle moed en zin vertrokken we naar de 2 scholen. Lorenz, Linn en Lies werden om 6.30u op de primary school verwacht. Yoeri en Ian rond 7u op de Secondary School.

Kort samenvatten wordt moeilijk omwille van de verschillende indrukken en gevoelens, maar we doen ons best!

Lies en Linn werden in Standard 5 en 6 (er zijn er 8 in totaal) gedropt en waren eigenlijk heel enthousiast over de geobserveerde lessen. Zij zagen gemotiveerde en enthousiaste leerkrachten passeren. De eerste 3 uurtjes (lesuren zijn hier 35 minuten) worden in elke klas gegeven door de ‘klasleerkracht’. Deze lessen zijn steeds Mathematics en English. Afwisselend 1 of 2 lesuurtjes. De leerkrachten zorgde voor interactie met de leerlingen. Hier en daar kwam een groepswerk tot uiting. Zo verschillend is het lesgeven hier dan toch niet, in vergelijking met onze scholen. 

Lorenz werd verwezen naar Standard 7 en was minder tevreden over de lessen. De ‘klasleerkracht’ was een nieuwe (maar geen jonge) leerkracht en eentje van de oude stempel. Tijdens een instructie moesten de leerlingen allemaal aan het bord komen en stond de leerkracht meer dan de helft van de tijd met zijn rug naar de leerlingen. Alle antwoorden werden zowat door de leerkracht gegeven en de leerlingen moesten dan herhalen. Lies en Linn hebben dit ook zo ervaren.

Na een dictee moesten de leerlingen van Standard 7 hun boekjes ter verbetering komen brengen en boekjes die niet mooi in de handen werden gelegd, vlogen door het lokaal, waarna de leerling dan een tweede poging moest doen om het boekje mooi af te geven. Na een verbetering werd de naam van de leerling geroepen en werd het boekje op de grond gegooid. De leerlingen moesten dit dan komen halen. Tijdens die verbetering zaten de leerlingen ook helemaal niets te doen. Gewoon wachten was de boodschap.

Yoeri en Ian waren ook enthousiast en moesten zelfs al een stukje van een les geven, nadat ze eerst dezelfde les in de parallelklas geobserveerd hadden. Een les Engels die goed gelukt was en waar ze dus zelf tevreden over waren. Ian kreeg ook een lokaal te zien, waarvan een computerklas gemaakt zou moeten worden. Een hele opgave aangezien er eigenlijk geen computers zijn. De oplossing: aanwezige (kapotte) computers oplappen en veel improviseren lijkt het.

Na heel wat indrukken terug naar de lodge voor een middagmaal  waar Erwin al zat te wachten. Erwin is docent Techniek (voor Baso) op onze hogeschool en komt eens kennismaken met het project. Eerst een babbeltje slaan over hoe het al was geweest en de eerste indrukken uitwisselen.

De Hitlerjugend is ook aanwezig :D
Eigenaardige manier van hand opsteken
om te antwoorden vinden we dit.

Net toen Yoeri en Lorenz naar Uliwa (je weet wel, het volgende dorp) wilden fietsen: De politie op bezoek! Lorenz en Yoeri stonden klaar om naar de markt te vertrekken toen er plots 5, in uniform geklede, agenten op ons toe gestapt kwamen. Wij zagen de bui al hangen en vroegen ons allemaal in stilte af wat ze hier kwamen doen. De heren kwamen vriendelijk een hand geven en de baas (in het groen gekleed) vertelde ons dat ze een praatje kwamen slaan. Blijkbaar waren het agenten uit Karonga (75 km van hier) die het politiekantoor naast onze lodge kwamen bezoeken en dus ook eens kennis wouden maken met de blanken. Gelukkig niets te vrezen dus en Yoeri en Lorenz naar de winkel en markt.

Tijdens dat bezoek aan de ‘supermarkt’ gingen Lies en Ian een zwemmeke doen in het meer, waarbij ze de rotsen eens gingen opzoeken. Daar vonden ze heel mooie blauwe vissen, die Lorenz en Linn dan nadien ook maar even gingen zoeken. Ian heeft Lies trouwens een bak bier beloofd als Lies een blauwe vis kan vangen.

Tijd voor de stoverij dan uiteraard. Een patatje bakken in de pan, het stoofvlees opwarmen en een (door Harriet gemaakte) salade erbij. Heerlijk! Applaus voor de kookkunsten en de vraag of we dit nog eens zouden maken. Lorenz blij!

Dinsdag 12 februari

Weeral een dagje observeren in de scholen. Deze keer wisselden L3 eens van klassen, waardoor iedereen eens een andere aanpak te zien kreeg. Vandaag was ook Lorenz veel enthousiaster. Het zien van dynamische, enthousiaste leerkrachten kantelde de indrukken richting positieve kant. Iedereen had eigenlijk al zin om te beginnen lesgeven en daarom vroegen we de directeur of we donderdag al mogen beginnen met wiskunde geven. Dan kunnen we er al rustig inrollen en na ’t weekend geven we dan ook de lessen Science and Technologie.

Erwin ging vandaag mee met de jongens op bezoek naar de secundaire school. Eerst met Ian, daarna bij Yoeri. De leerkracht waar Yoeri aan het observeren was, dacht dat het controle voor Yoeri was en Yoeri mocht meteen aan de slag in de les. Een uurtje gegeven door Yoeri zelf, terwijl het eigenlijk observatie was. Maar hij was tevreden en Erwin zag dat het goed was. Ian gaf vandaag ook zijn eerste les ICT, maar ervaarde heel veel problemen aangezien de leerlingen in het eerste middelbaar nog nooit van een computer gehoord hadden. Probeer je dat maar eens in te beelden! Geen succeservaring, maar wel stof om over na te denken! ’s Avonds zagen we Ian aan de slag gaan om uit te gaan leggen wat een toetsenbord is en waarvoor die knopjes allemaal dienen.

The pitch in Secondary School

In de namiddag zijn we allemaal sportervaringen gaan opdoen. Ian en Yoeri gingen eens kijken hoe de sportnamiddagen er op de secundaire school aan toe gingen en merkten dat de leerlingen dat niet verplicht moesten volgen maar wel allemaal een sport konden kiezen. Basketbal, volleybal, netbal (wat bij ons gekend is als korfbal) en voetbal stonden op het lijstje.

Ook Lies, Linn, Lorenz en Walter trokken naar het sportterrein van het dorp. De kinderen van de lagere school hadden training voor de wedstrijden van komende zaterdag. Er zijn dit weekend 2 netbal (korfbal) wedstrijden en 2 voetbalwedstrijden, waarvoor er bezoekers uit een ander dorp komen. Netbal wordt trouwens gespeeld door meisjes, voetbal (uiteraard) door jongens. Tijdens het toekijken werd duidelijk dat die mannen echt niet moe worden. Iedereen bleef maar lopen en er 100% voor gaan. Zotte mannen, die zwarten.

Tijdens het zwemmen speelde Erwin een spelletje met de plaatselijke kindjes en kregen we te zien hoe fantastisch kinderen toch wel zijn. Besluit: Kinderen zijn in elke cultuur hetzelfde en je kan ze telkens entertainen.

Malaweetje: Lies herkent de mensen hier niet zonder kleren. Ian ontdekte dan weer dat een toetsenbord best wel veel toetsen heeft! Erwin werd op zijn beurt dan weer door zichzelf uitgeroepen tot Captain Mzungu (Kapitein Blanke) na het waterspelletje.

Woensdag 13 februari

Vandaag de laatste dag observatie voor de Primary School studenten en deze keer werden zij vergezeld door Erwin. Hij kwam ook eens kijken naar de verschillende leerkrachten en zag ook wel een verschil in lesgeven tussen een aantal. Sommigen wouden dan vandaag ook wel extra hun best doen.

Ian observeerde vandaag nog de Geography lessen, want daar moet hij volgende week les over gaan geven. In de namiddag moest hij dan zelf zijn ICT-lessen over het toetsenbord geven en deze waren goed. De leerlingen waren het blijkbaar niet gewoon dat ze kopies kregen, want ze wisten niet dat de papieren toetsenbordjes die uitgedeeld werden effectief voor hen bedoeld waren. Yoeri observeerde nog een les English, waarvan hij dan de parallelles in de andere zelf gaf. Ook History stond voor hem vandaag op het programma. Dat bleef bij observeren. Tijdens het uurtje middagpauze zagen we hem snel over en weer komen van school om een hapje te eten. Drukke dag voor onze Nederlander.

Terwijl Ian en Yoeri deze middag op school waren, trokken Lorenz, Linn, Lies en Erwin terug naar het sportterrein waar alweer een training van de lagere schoolkinderen plaats vond. Deze keer gingen Linn en Lorenz actief aan de slag. Ze werden gevraagd om mee te spelen en gingen hier graag op in. Heerlijk, zo’n namiddagje sporten in deze hitte! Gelukkig was het vandaag een iets koelere dag. De eerste regenbuitjes zijn een feit. Er zijn vandaag 2 regenbuien gepasseerd aan de lodge. Ze duurden samen nog geen 5 minuten, maar hey, het heeft geregend! Jeej, afkoeling!

Captain Mzungu (Erwin) en de supporters!

 De scholen moeten het hier trouwens doen met heel weinig materialen. Ze moeten hier ongelooflijk creatief zijn in het geven van lessen. Zo is er op de middelbare school slechts 1 wereldbol en 1 wereldkaart. Er zijn ook amper boeken. De boeken voor het vak Engels zijn het talrijkst aanwezig. Hiervan zijn er 9 exemplaren voor 45 studenten. Daarstraks maakten we de leerlingen heel blij door 2 ballen mee naar de middelbare school te nemen, want we verdubbelden het aantal aanwezige ballen meteen.

De situatie in de lagere school is even schrijnend. In de lagere jaren begint het aantal boeken uit te bereiden, maar in Standard 7 hebben ze bijvoorbeeld 1 boek Engels voor de hele klas en is er geen enkel wiskundeboek.

Materialen die hier hartstikke welkom zijn, zijn bijvoorbeeld vloeibare lijm, rode balpennen, schoolboeken uiteraard, schriftjes voor de leerlingen om notities en oefeningen te maken, … We hebben de scholen gevraagd een lijst te maken met materialen die ze kunnen gebruiken en wie weet brengt de toekomst een mooie oplossing.

Malaweetje: Malawiaanse fietsen zijn toch niet zo geweldig als ze er uit zien, want Yoeri mocht op een trip van een kwartiertje 7 keer de ketting opnieuw opleggen. Yoeri vindt de ‘Strangers’ trouwens geweldig! Vooral die mooie uitspraken. Antwârpe!! En 2 voetballers delen hier één paar schoenen en kousen. De ene de linkse kous en schoen, de andere het rechtse deel.

Donderdag 14 februari

Valentijnsdag!!! En dat hebben de liefjes van de studenten ongetwijfeld gemerkt. Ja, we zijn romantisch geweest. Ook in het buitenland kunnen we nog steeds moeite doen! ;)

De lagere school studenten hadden vandaag hun eerste uurtjes lesgeven voor de boeg. Interessant, maar wel vreemd. De kinderen werden ’s ochtends door de onderdirecteur toegesproken en hij vertelde dat de leerlingen stil moesten zijn in alle lessen en zeker tijdens de onze. De kinderen hadden wel wat bang om antwoorden te geven hadden we de indruk en ze waren ook niet echt enthousiast in het begin. Naarmate de tijd vorderde en de leerlingen door hadden dat fout antwoorden helemaal niet erg was, kwamen de leerlingen losser. Het is hier de gewoonte dat de leerkracht alle oefeningen tijdens de les verbetert, maar dat is toch iets waar we aan moeten wennen en waar we een goed systeem op moeten vinden. We willen er wel wat structuur in krijgen, en tegelijkertijd mogen de leerlingen toch ook niet zitten niets doen.

Een eerste leuke ervaring dus, waar we nog wel wat mee kunnen doen.

Yoeri had vandaag normaal gezien observatie literatuur (Engels), maar zijn mentor zei hem dat hij nog super veel werk had, dus Yoeri mocht meteen de les zelf geven. Hij had wel nog nooit een les literatuur hier gezien, dus na een heel snelle blik op het boek en na een zeer korte uitleg van de mentor, ging hij aan de slag. Onvoorbereid, niet briljant, maar wel succesvol met een duidelijke boodschap, dus dat is in orde hé! Wat een topleerkracht, die Yoeri!

Ian heeft elke donderdag een vrije dag, dus vandaag trok hij met Erwin en Walter naar Karonga. Karonga ligt op 75 km van ons dorpje en daar moeten we bijvoorbeeld naartoe om onze verblijfsvergunning te laten verlengen en als we zin hebben in iets lekkers, zullen we het daar sneller vinden. Ze hebben er bijlange nog niet veel, maar toch meer dan in Chilumba. Lorenz’ internet is ook al een hele week stuk, dat hadden ze daar kunnen maken, maar de man die er iets van afwist was er niet. Typisch? Achja, dan maar naar Mzuzu zaterdag, waar ze dat zeker gaan kunnen fixen! De heren kwamen terug met een aantal inkopen en visgerei. Zelf vangen en bakken is dus de boodschap! Expeditie Robinson voor dummies, nice! Ze bezochten ook een museum waar ze de malawisaurus te zien kregen.

Ondertussen waren Lorenz, Linn, Lies en Yoeri naar de middelbare school getrokken om de namiddagsport te gaan bekijken. Die start normaal om half 3, maar om 3u was het nog niemand begonnen. We hebben dan een praatje gemaakt met 2 studenten en nadien spraken we met de Sports Teacher. Leuke babbel!

Ondertussen weten we dan ook weeral wat meer over het land en waarmee de Malawianen zoal bezig zijn. We hadden dan verwacht een leuke voetbalwedstrijd te zien, maar we kregen eerder een saaie training te zien. We besloten dus om maar eens terug te wandelen.

Ian was nog een grote stok gaan zoeken die in de toekomst als hengel gaat dienen. ’s Avonds was het een avond voor voorbereiding. Iedereen was aan het werken voor het lesgeven van de komende dagen. We zijn hier bijna langer bezig met voorbereiden dan in België, maar dat komt natuurlijk ook omdat het hier back to basic is he. Een kaart die wij zouden projecteren wordt hier gewoon zelf getekend en ingekleurd, hier verwijzen we naar Yoeri. Maar natuurlijk heeft de rest ook al prachtig materiaal gemaakt. 

 Malaweetje: Een van de Malawiaanse jongens op de middelbare school is famous, because he switches girls like clothes en ooit komt hij naar Europa of Amerika om een blanke vrouw te trouwen en mooie kinderen te hebben.

Vrijdag 15 februari

’t Is weeral de laatste werkdag van de week. Lies en Lorenz begonnen deze ochtend met 70 minuten wiskunde. Linn had er vandaag 35, nadat de andere twee gedaan hadden. Vandaag toch al meer enthousiasme in de klas. De leerlingen zullen ons een beetje beter beginnen te kennen. Zo’n blank gezicht voor de klas is natuurlijk vreemd voor hen. Inzicht in de leerstof hebben de kinderen echt wel niet. Als je vraagt waarom je nu een bepaalde bewerking moet doen of ze moeten aan de hand van een tussenstap iets berekenen, mislukt het … . Stap voor stap kunnen we ze dit inzicht nog een beetje proberen bij te brengen, alle beetjes helpen.

Ondertussen kregen we ook onze onderwerpen voor de lessen Science and Technologie van volgende week.

Vandaag was Lies alleen in de klas. Geen klasleerkracht te zien, omdat z’n nicht op sterven lag. Begrijpelijk natuurlijk!

Yoeri dacht deze keer wel een les literatuur te observeren, maar niets bleek minder waar. Yoeri wederom zelf aan de slag tijdens zijn eerste lesuur van vandaag. Het tweede lesuur ging hij dan de klasleerkracht zoeken om toch echt wel eens een les literatuur geobserveerd te hebben. De les startte met een dik kwartier vertraging, maar de laatste 20 minuten van de les was er dan toch iets te zien.

Ian mocht vandaag ook weer aan de slag. Eerst een les Computer Science geven aan de leerlingen van het eerste jaar, waarin hij de werking en de toetsen van het toetsenbord aan de leerlingen uitlegt. Het blijft onwaarschijnlijk, 14-jarigen (en ouder) die nog nooit een computer hebben gezien. Stap voor stap maken ze kennis met de werking van de computer, dankzij Ian.

Ondertussen is Erwin terug vertrokken uit de lodge. Om 12u vanmiddag nam hij de taxi naar Uliwa. Van daaruit gaat hij naar Mzuzu, waar hij de nacht zal doorbrengen. Morgen nog een lange trip naar Lilongwe, om daar zondag nog een excursie te doen en maandag dan weer naar België te vertrekken. Eenmaal terug in België mag hij meteen op stagebezoek. Dat vraagt aanpassing!

Zo dadelijk gaan Lorenz en Linn nog een beetje de sportieveling uithangen. ’t Is wederom training voor de wedstrijden van morgenmiddag en wat sport tussendoor kan natuurlijk nooit kwaad. Wel terug heel warm hier vandaag, eens benieuwd of ze het deze keer een volledig training gaan volhouden. Daar zullen de supporters voor moeten zorgen!

Straks gaat Ian al eens proberen een eerste vis te vangen met zijn zelf gefabriceerd visgerief. Wie weet eten we vanavond of één van de dagen wel zelf gevangen visjes.

Malaweetje: De Secondary School krijgt hier per jaar 250 000 Kwacha toelage van de overheid. Dat is ongeveer zo’n € 500 voor 410 leerlingen. Dan weet je waarom de toestanden hier zo schrijnend zijn.

Zo, that’s all for today folks! Tot volgende week!

Khalani makola! (Wie-o-wie krijgt dit ontcijferd?)