De eerste indrukken

Hallo daar België en Nederland! Malawi calling.

Een eerste bericht en teken van leven voor sommigen onder jullie. We geven jullie een update over wat we tot nu toe allemaal gedaan en gezien hebben. Verwacht jullie dus maar aan een brokje tekst en leesplezier.

4 februari om 18.25u (een uur vroeger dan eerst gepland) stegen we op om aan ons avontuur te beginnen. Een uurtje later waren we in Frankfurt waar we al een eerste update op Facebook konden geven. Eventjes wachten en met een groot vliegtuig (2 – 3 – 2 personen) naar Ethiopië. Weer enkele uurtjes overleven op de luchthaven en verder naar Malawi, met een tussenstop in Congo.

De eerste indruk die we kregen als we toekwamen was: GROEN. Alles is hier heel mooi groen. Het is hier dan ook regenseizoen en alles krijgt deze periode genoeg water. Waar we wel bang voor waren was de bagage. Iedereen mocht 2 stuks bagage inchecken en we hoopten met z’n allen dat die volledig en voltallig ging aankomen. Tijdens het wachten werd snel duidelijk dat dit in orde kwam. Geen bagage vermist, enkel Lies zag haar toilettas niet aankomen… Haar rugzak was opengegaan tijdens de vlucht en de toilettas is verloren gegaan.

Hop naar de bank in de luchthaven! € 500 wisselen om al een heel tijdje toe te komen. Wat krijg je dan in de plaats? Wel, 232600 MK (Malawiaanse Kwacha) waarbij het biljet  met de hoogste waarde er eentje van 1000 MK is. Beeld je dus maar eventjes in wat voor een berg pokergeld we daar moesten zien weg te steken.

Aan de uitgang van de luchthaven stond ons taxibusje te wachten. Onze bagage werd door een aantal Malawianen tot aan het taxibusje gereden, enkel Lorenz moest zelf rijden. Dikke lippen en neger op zijn hoofd zeker?

We merkten meteen dat we hier echt welkom waren. Een van de mannen vroeg ons “First time in Malawi?”, waarna we een zeer warm en gastvrij “Welcome to the warm heart of Africa” kregen. Wat fooi aan de mannen daar geven en het busje op. Klaar voor een tripje naar de Budget Lodge waar we onze 2 eerste nachten zouden doorbrengen. Op weg naar het centrum van de hoofdstad (Lilongwe) kwamen we de ‘typisch Afrikaanse’ dingen tegen. Veel mensen langs de kant van de weg die daar stonden te niksen, vrouwen aan het werk met de sikkel in de hand, vrouwen met manden vol spullen op het hoofd, een zeer groene omgeving.

Aangekomen in de Budget Lodge, bleken we geen reservering te hebben gemaakt, hoewel dit wel was gebeurd. Na een controle, gaven de zwarte mannen hier toe dat we wel gereserveerd hadden, maar ze waren het dus gewoon vergeten eigenlijk. We werden naar een andere lodge getransporteerd waar we de nacht mochten doorbrengen. De volgende dag zouden we dan wel plaats hebben op ons eerste adres.

Na eindelijk opgefrist te zijn, gingen we met z’n allen eten. De budget logde zorgde voor vervoer. Een personenwagen (Toyota, dat kan ook niet anders, want iedereen rijdt hier met een Toyota) waar we met z’n 7 in moesten passen. Linn en Lies op de voorste passagierszetel, Walter, Lorenz, Ian en Yoeri op de achterbank! Heerlijk comfortabel! We kozen het duurste restaurant van Lilongwe uit, om dan toch maar een beetje Westers te doen, en betaalden na een stevige maaltijd nog geen € 10. Heerlijk!

Na een tripje terug met dezelfde Toyota (waarvan je hieronder foto’s vindt) kropen we in ons bed, want we hadden een goede nachtrust nodig van de zeer vermoeiende trip.

Malaweetje: Chichewa is de nationale taal in Malawi.

.Dag 2 brak aan en na een echt English breakfast trokken we naar onze eerst geplande Budget Lodge. Daar aangekomen was het uitpakken en vertrekken voor inkopen. Eerste tussenstop, het tankstation om een voorraad water in te slaan. Waaarem hier ze! Volgende tussenstop: Airtel. Airtel is de winkel die we nodig hebben om de komende maanden te communiceren onder elkaar en met het thuisfront. Eerst een sim-kaartje kopen om in de tweede gsm te steken, zodat de thuisblijvers gewoon naar onze Belgische nummer kunnen sms’en en wij terug kunnen sturen met onze Malawiaanse nummer. Dat kost ons 24,60 MK per sms. Reken maar uit hoeveel wij betalen als je weet dat 460 Kwacha gelijk is aan € 1. Dus iedereen die wil sms’en doet dit naar onze Belgische/Nederlandse nummer, zorg er voor dat je binnen 1 bericht blijft! Anders komt het bericht niet aan! Wij sturen dan wel terug op met ons lokaal nummer, als we het de moeite waar vinden ;). De tweede aankoop daar was een Dongel. Dit is het beestje dat ons de mogelijkheid geeft een internetverbinding tot stand te brengen. Internet hebben we de komende maanden zeer traag en dankzij een grote usb-stick die we in onze computer rammen. Dan er nog voor zorgen dat er belwaarde op onze gsm werd gezet, meteen genoeg, en we zijn vertrokken. Weg uit de Airtel winkel en hop naar de supermarkt. Een aantal dingen kopen die we nodig hadden om de eerste paar dagen te overleven. Droge voeding die we een tijdje konden bijhouden dus en uiteraard choco (Zowaar van Belgische kwaliteit (als we het etiket mogen geloven)) en pindakaas. Jep, Yoeri is Nederlander!

In de namiddag bezochten we de lokale markt in Lilongwe. Eén woord: CULTUURSCHOK! Wat een massa mensen, die dicht op elkaar gepakt in kleine hutjes zaten. Allemaal wouden ze verkopen aan de blanke man en overal werden we nageroepen. Op een gegeven moment vormde zich een sliert mannen die allemaal 2 broeken of shirts vast hadden. Deze werden uiteraard allemaal getoond. 

Snel weg van dit pad, tussen de kleine ‘kraampjes’ door en hop naar de brug. Brug, hmm, een houten staketsel dat een brug moest voorstellen en betalend was ja! Maar toch, wij er overheen! Over de rivier die meer uit afval en plastic bestond dan uit wat een rivier normaal wel moet bestaan. Na de markt even uitrusten op het terras van een plaatselijke McDonalds (het had uiteraard een andere naam, maar was in ieder geval iets fastfoodachtigs). Verder door naar het restaurant van de eerste dag om terug een maaltijd in te slaan en weer op tijd naar ons bed.

Malaweetje: Raad voor welk product volgende namen gebruikt worden: Wet & Wild, Bareback, Rough Rider, Midnight en Hot. Antwoorden kunnen gesms’t worden (standaardtarief naar het Belgische of Nederlandse nummer van je Malawiaanse vriendschap) Wij maken het antwoord en de winnaar in het volgende blogbericht bekend.

Dag 3 dan al! Om 8u ’s ochtends (dat is 7u jullie tijd) stond onze minibus klaar om ons naar Chilumba te begeven. Een trip die uiteindelijk in totaal 12 u in beslag zal nemen om een kleine 600 km te rijden. Onderweg stopten we onder andere in Mzuzu, waar we nog wat inkopen deden en een overheerlijke Malawiaanse pizza verorberden. Na de lange trip waren we super blij om aan te komen aan de lodge waar we de komende tijd zullen verblijven. Amai, wat is dit! Het is hier nog warmer dan in de hoofdstad, dat komt waarschijnlijk omdat het hier al een aantal dagen geen drupje heeft geregend. Zo snel mogelijk het busje uitladen, en onze kamers verdelen. Yoeri en Lorenz delen een kamer, Linn en Lies ook en Ian slaapt momenteel apart, tot Erwin (onze docent) een kijkje komt nemen. Dan slapen zij enkele nachten samen. Binnenkort zijn de boys van plan om te switchen van kamers.

Malaweetje: De koeien sterven hier gewoon midden op de weg tijdens het trekken van een kar.

Dag 4 is aangebroken, vrijdag zijn we ondertussen al. Vandaag op de planning: bezoek aan de 2 scholen waar we de komende tijd gaan verblijven. Wijle weg! Te voet naar de Happy Chilumba Primary School, waar Lorenz, Lies en Linn de komende maanden hun taken gaan uitvoeren. Een mooi schooltje, met 8 klassen. We werden zeer hartelijk ontvangen! Iedereen was zeer blij om ons en vooral Mister Walter (de projectverantwoordelijke) te zien. Wat een leuke bende daar. De kinderen waren ook allemaal zeer enthousiast tijdens de kennismaking. We stelden ons voor en zeiden dat we de komende maanden kwamen lesgeven in deze school. De directeur van de school wandelde met ons van klas tot klas en Lorenz werd al meteen tot coach, kapitein en keeper van de voetbalploeg gekroond (omdat uit een voorgaand gesprek met de directeur gebleken was dat Lorenz een voetballer is). De lessen hier starten om 7u en duren tot ongeveer kwart voor 1.

Na nog wat leuk getater liepen we verder naar de Chilumba Secondary School. De plaats waar Ian en Yoeri hun taken zullen uitvoeren. De school is een half uurtje wandelen van de lodge, dus we regelen nog 2 fietsen voor de heren, waarmee we dan ook nog inkopen kunnen gaan doen in een volgend dorp. De middelbare school zorgde wederom voor een cultuurschok. Kort samengevat ziet het er hier zo uit: 90 leerlingen per jaar (verdeeld in 2 klassen), 4 verschillende jaren, de leerlingen blijven 11 weken (7 dagen op 7) op internaat en liggen met 40 op 1 kamer, per 2 in een bed. Ze eten elke middag pap (Nseama) met bonen. De lessen beginnen om 7u en duren tot 20 voor 2. Dan hebben ze elke namiddag sport of vrijetijdsbesteding.

Het verdere verloop van de dag zag er zo uit: Zonnebaden en zwemmen in Lake Malawi! Het water van het meer bedraagt de temperatuur van ongeveer 28°C (naar onze schatting) en de temperatuur binnen in de lodge bedraagt hier 32°C. Ondertussen beginnen we een beetje te wennen aan de temperatuur, maar we zijn ook al allemaal goed verbrand van een uurtje de zon te trotseren en een half uurtje in het water te spelen.

Het adres waarop we eventueel post kunnen ontvangen is: Happy Private School, PO Box 72, Chilumba (Karonga), Malawi. Hou er wel rekening mee dat de post een maand onderweg kan zijn. Vermeld ook goed voor wie de post is, want het is niet ons eigen adres.

Malaweetje: Mzungu is Chitchewa voor blanke en Yoeri quote als volgt: “Koeien eten ze op en flikkeren ze in het meer!”, want Ian dook vandaag een koeienschedel op. Wat ons ook opviel tijdens de eerste dagen, is dat je hier super snel vrienden maakt!

  

Groetjes van de negerkes!